Recent is mijn nichtje bevallen van een heel lief meisje. Maar dit deed mij veel denken aan mijn 'village', Men zegt dat je een heel dorp nodig hebt om een kind op te laten groeien. Hoe heb ik dat tot nog toe ervaren?
Net bevallen
Ik was een van de eerste in mijn familie en vriendengroep die een kind kreeg. Mijn schoonfamilie hebben wel veel kinderen en in de vriendengroep van mijn man waren er een paar. Net bevallen was mijn netwerk er. Wij kregen de steun en hulp die we nodig hadden.
Door omstandigheden hebben we misschien iets minder kraamvisite gehad als ik achteraf gewild had, maar dat is niet het belangrijkste. Het belangrijkste was onze gezondheid en de rust in huis.
Vrienden & kinderen
En toch merkte ik toen mijn zoon een jaar of twee was dat ik iets in mijn netwerk miste. Ik had namelijk geen kinderen in mijn omgeving die even oud waren. Geen 'nieuwe' ouders Ik dacht dat dit niet zo veel uit maakte tot er in de vriendengroep van mijn man meerdere kinderen rond dezelfde tijd geboren werden.
Ze hadden een aansluiting en steun aan elkaar die ik nergens had. Mijn vrienden waren behulpzaam en lief, maar het is niet hetzelfde als dat je in een vergelijkbare fase zit. Ouders met kinderen die ouder zijn hebben deze fase al overwonnen, waardoor ze het gesprek toch anders voeren.
En andersom dus ook. Ik kan niet dezelfde aansluiting vinden bij jongere ouders. Ja, ik kan vertellen hoe ik het ervaren heb en waar ik tegen aan loop. Maar de emotionele lading die je hebt als je er in zit is er niet meer.
Ergens anders
Ja, ik heb geprobeerd dit netwerk van mensen in de gelijke fase zitten geprobeerd op te bouwen. Ik deed tijdens mijn zwangerschap mee met een centering pragnancy groep (erg aan te raden). Tijdens de zwangerschap heb ik hier veel aan gehad, maar na het einde van het verlof werd dit minder en na een jaar was het eigenlijk over.
Daarnaast ben ik uiteindelijk naar een ouder- en kindbijeenkomst gegaan. Hier is de insteek dat terwijl de kinderen spelen en de ouders ervaringen kunnen uitdelen. Maar ook de professionele zorg is dichtbij. Hier heb ik wel iets kunnen halen, maar de hoeveelheid ouders bij deze bijeenkomsten vallen meestal erg tegen. Dit is wel erg jammer.
Ouder worden
Ondertussen is zoonlief bijna 4 jaar en gaat hij in januari naar school. Ik merk dat het hiermee langzaam anders wordt. Het lijkt makkelijker te worden met mensen met iets oudere kinderen. Ik denk dat het komt omdat de ontwikkelingsstappen die een kind maakt rond deze tijd niet zo groot meer zijn.
Daarnaast denk ik ook dat ik er langzaam aan wel aan gewent ben dat we het met ons gezinnetje uit vissen, samen met de kinderloze vrienden.
Ook verwacht en hoop ik dat als zoonlief naar school gaat, het netwerk komt vanuit school. In de klas zitten meer kinderen met ongeveer dezelfde leeftijd en ontwikkeling. De meeste mensen zeggen altijd dat je vanzelf vrienden krijgt als je kinderen naar school gaan. Ik ben benieuwd.
Hoe ziet jouw 'village' er uit? Heb je een groot netwerk waar je op kunt steunen? Zowel praktisch als mentaal?
Comments